Zoals je je misschien herinnert was ik al tijden aangenaam bezig met het mazen van edelweiss-bloemen op een gele trui-in-wording, mijn zomer-2010-trui. Na 5 edelweissen op het voorpand, 5 edelweissen op het achterpand, 4 edelweissen op de ene mouw en ... na 2,5 edelweissen op de andere mouw was mijn bolletje maaskatoen op. Geen probleem, dacht ik, want ik had nog 2 bollen van liggen.
Dacht ik.
En toen pas kwam ik er achter dat ik niet met de kleur had zitten mazen waarmee ik dacht dat ik aan het mazen was (en waarvan ik 3 bollen had), maar met een net iets donkerder kleur, waarvan ik dus maar 1 bol had.
En die bol was nu op.
En ik had nog 1,5 edelweiss te gaan.
En de Lana Grossa New Cotton is al een tijdje uit de handel.
Ai! Lichte paniek...
Om een lang verhaal kort te maken: ik heb een aantal winkels gebeld waarvan ik wist dat ze dit garen ooit verkocht hadden. En men was overal even vriendelijk en behulpzaam en men verwees me weer door naar andere winkels waar ze het wellicht nog hadden en waar men ook weer vriendelijk en behulpzaam voor me ging kijken, maar helaas, uiteindelijk moest ik toegeven dat dit niet ging lukken.
Dus besloot ik voor plan B te gaan en de resterende 1.5 edelweiss met de iets lichtere kleur te gaan mazen. In de natuur hebben tenslotte ook niet alle edelweissen dezelfde kleur en ik vond het niet zo'n probleem om met 1.5 edelweissen in een iets afwijkende kleur op m'n trui te lopen.
Alleen..., toen ik de 2 kleuren naast elkaar zag, vond ik de iets lichtere kleur van die laatste 1.5 edelweiss toch echt mooier dan de kleur waarmee ik de overige 16.5 edelweissen had gemaakt. Het contrast met het geel is iets groter, waardoor je de bloemen beter ziet en tja... , ik vond dat toch echt mooier.
En voor mij hoort bij het leuke van zelf kleding maken dat het nou eenmaal niet meteen in 1 keer kant en klaar is maar dat je het langzaam ziet groeien, en ook dat je het precies zo kan maken als je zelf mooi vindt.
Dus was het eigenlijk geen moeilijke beslissing: ik haal de al gemaasde 16.5 edelweissen weer uit en maak er iets lichtere edelweissen van. Dat gaat weer even duren, want het uithalen gaat nog langzamer dan het mazen.
Maar iedere keer dat ik naar de nieuwe edelweissen kijk denk ik 'ja, dit vind ik echt mooier!', dus ik word er toch iedere keer weer blij van. Eind goed, al goed! (Nouja, dat het einde van het mazen zal dus nog even op zich laten wachten, maar het gebeurt echt wel een keer).